عادت کرده ام به صدای بازیگوشی هایت
به غرغرهایت
به جیغ هایت
به اینکه نگذاری درست حسابی بخوابم
عادت کرده ام و دلم نمیخواهد فکر کنم دیگر نمیشنومشان...

تو معجزه ِ قشنگی بودی علیرضا!
هنوز هم هستی
همین که من هروقت دلم میگیرد و تاریک میشود و هیچ چیز به معنای واقعی حالم را خوب نمیکند تو با یک لبخند همه ش را میبری کافیست که بگویم تو معجزه ِ من بودی..
حالا سخت است که فکر کنم همنشین دقیفه به دقیقه صدایت نیستم..

+از مجموعه عمگی های من:)